پيام فيليپو گراندي، كميسر عالي سازمان ملل در امور پناهندگان به مناسبت روز جهاني پناهنده:

تاریخ انتشار

19:40:00 | 30 / 03 / 1401

عضو گروه کاری : مهاجرت های اجباری و پناهجویی

پيام فيليپو گراندي، كميسر عالي سازمان ملل در امور پناهندگان به مناسبت روز جهاني پناهنده:

روز جهانی پناهندگان جشنی است برای روح انسانی و استحکام میلیون‌ها نفر که علیرغم آواره شدن و بی‌خانمان شدن، برای بهبود زندگی خود و خانواده‌ها و جوامع خود به طور بی‌وقفه تلاش می‌کنند. با این حال، امسال دوباره به یاد کارهایی می افتیم که در پیش داریم، زیرا رهبران جهان قادر به حل مناقشات نیستند یا نمی‌خواهند اين مناقشات را حل كنند. ما در کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، اخیراً چیزی غیرقابل تصور را اعلام کردیم: 100 میلیون نفر اکنون مجبور به ترک خانه های خود شده اند. جنگ در اوکراین و همچنین شرایط اضطراری جدید یا ادامه دار در مناطقي همچون اتیوپی، بورکینافاسو، میانمار، نیجریه، افغانستان و جمهوری دموکراتیک کنگو، همگی در ایجاد این رقم خیره کننده نقش داشته‌اند.

روز جهانی پناهندگان جشنی است برای روح انسانی و استحکام میلیون‌ها نفر که علیرغم آواره شدن و بی‌خانمان شدن، برای بهبود زندگی خود و خانواده‌ها و جوامع خود به طور بی‌وقفه تلاش می‌کنند.

با این حال، امسال دوباره به یاد کارهایی می افتیم که در پیش داریم، زیرا رهبران جهان قادر به حل مناقشات نیستند یا نمی‌خواهند اين مناقشات را حل كنند. ما در کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، اخیراً چیزی غیرقابل تصور را اعلام کردیم: 100 میلیون نفر اکنون مجبور به ترک خانه های خود شده اند. جنگ در اوکراین و همچنین شرایط اضطراری جدید یا ادامه دار در مناطقي همچون اتیوپی، بورکینافاسو، میانمار، نیجریه، افغانستان و جمهوری دموکراتیک کنگو، همگی در ایجاد این رقم خیره کننده نقش داشته‌اند.

كمبود راه‌حل‌ها همچنان رو به افزایش است. زیرا افراد بیشتری مجبور به فرار می‌شوند به جاي اينكه توانایی بازگشت به خانه، اسکان مجدد در کشور ثالث، یا ادغام کامل در کشوری که در آن به دنبال امنیت بوده‌اند را داشته باشند. به عبارت دیگر، جابجایی اجباری برای کسانی که در حال فرار هستند از راه حل‌ها پیشی می‌گیرد. اما لازم نیست اینطور باشد. رهبران می‌توانند برای ایجاد صلح و حل مشکلات آوارگان با راه حل‌های پایدار و انسانی با یکدیگر همکاری کنند.

برای مثال، ساحل عاج، جایی که من در حال حاضر روز جهانی پناهندگان را در آنجا جشن می‌گیرم، از درگیری‌های سختی كه صدها هزار نفر را مجبور به ترک کشور کرد، عبور كرده است که. بیش از 310 هزار پناهجوی عاج - یا 96 درصد از آوارگان - داوطلبانه در دهه گذشته به خانه بازگشته‌اند و کشورهای منطقه با همکاری یکدیگر، این وظیفه را بر عهده گرفته‌اند که کسانی را که می‌خواهند بمانند، ادغام کنند و اقامت آنها را در خانه‌ها و جوامع جدیدشان ساماندهي کنند.

بازگشت به خانه، یا استقرار دائمی در خانه جدید، برای کسانی که زمانی مجبور بودند همه چیز خود را ترک کنند، حس امنيت حياتي را فراهم مي‌كند. الودی در سال 2020 به همراه خواهرانش از لیبریا به روستای خود، بابلی وایا ، بازگشت. با کمک هزینه کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، سالنی را افتتاح کردند که نام آن را سحاتیزی گذاشتند. او توضیح داد که نام سالن آنها به معنای "زمان رنج گذشته" است که نشان دهنده پایان تبعید و بازسازی زندگی آنها در خانه است.

داستان الودی - و داستان صدها هزار داستان دیگر - نشان می‌دهد که زمانی که صلح به دست می‌آید و کشورها با یکدیگر همکاری می‌کنند، چه راه‌حل‌هایی برای پناهندگان و سایر آوارگان اجباری ممکن است. متأسفانه، این نیز یک نمونه نادر است.

به همین دلیل است که امروز، در روز جهانی پناهندگان، از دولت‌ها می‌خواهم که به کشورهایی مانند ساحل عاج نگاه کنند، کشورهایی که تشخیص می‌دهند توقف جنگ و درگیری بهترین – و تنها – پادزهر برای آوارگی اجباری است. جهان یک انتخاب دارد: یا برای معکوس کردن روند آزار و اذیت، خشونت و جنگ گرد هم آیید، یا بپذیرید که میراث قرن بیست و یکم، جابجایی اجباری مداوم است. همه ما می دانیم که کدام کار درست و هوشمندانه است.

#روز پناهجویان #مهاجرت اجباری

کانال تلگرامی رصدخانه مهاجرت ایران

کانال آپارات رصدخانه مهاجرت ایران

کانال اینستاگرام رصدخانه مهاجرت ایران