برابري زنان يكي از اساسي‌ترين محورهاي حقوق بشر است. توانمندسازي زنان و دختران در سطح جهان شامل آنهايي كه در حال حركت هستند، يكي از پايه‌هاي ضروري براي داشتن جهاني صلح آميز و پايدار است.

بر اساس آخرين گزارش IPCC در خصوص پيامدهاي اقليمي، سازگاري و آسيب‌پذيري در برابر تغييرات اقليمي، تصميم به مهاجرت و پيامدهاي آن در پاسخ به مخاطرات اقليمي، به شدت تحت تاثير عواملي همچون جنسيت، بستر اجتماعي، قدرت پويا و سرمايه‌هاي انساني قرار دارد.

در حاليكه زنان به دلايلي همچون فقدان دسترسي به منابع يا قدرت تصميم گيري محدود در مقابل هنجارهاي فرهنگي بصورت نامتناسبي در معرض پيامدهاي ناشي از تغيير اقليم قرار دارند. در مقابل، زنان در سطح خانواده و جوامع خود به عنوان محركي اساسي در زمينه ايجاد تغييرات مثبت براي سازگاري و كاهش اثرات اقليمي و همچنين ايجاد تاب آوري در برابر اقليم و ابتكارات مرتبط با پايداري هستند. تقاطع تغييرات اقليمي، مهاجرت‌هاي محيط زيستي و ناعدالتي جنسيتي مثال روشني است از اينكه چرا اقدامات جمعي مورد نياز است و چرا توانمندسازي زنان عاملي كليدي در ايجاد توسعه پايدار به شمار مي‌آيد. ما نيازمند همراهي زنان در طراحي، تصميم گيري و بكارگيري سياست‌ها و برنامه‌ها در زمينه تغييرات اقليمي و مهاجرت هستيم. ما نيازمند اتخاذ رويكردهاي پاسخگويي جنسيت- محور و مبتني بر حقوق بشر در رابطه با مهاجرت‌هاي ناشي از تغيير اقليم هستيم.

به طور گسترده، ما نيازمند مشاركت و درگير نمودن تك تك افراد در تمامي عرصه‌ها و مراحل در گسترش عدالت جنسيتي و حقوق مهاجران فارغ از جنسيت آنها مي‌باشيم.