در اين طرح‌، تعداد افراد نيازمند رسيدگي و ميزان مبالغ مورد نياز براي برآورده ساختن نيازهاي ضروري مردم افغانستان در خوشه‌هاي مختلف (آموزش، سرپناه، امنيت غذاي و ...) برآورد شده است:

در زمينه آموزش:

طبق اين طرح، آموزش مردم افغانستان از طریق ایجاد فضاهای آموزشی موقت برای 200 هزار کودک و 10 هزار بزرگسال در سراسر کشور در چهار ماه آينده در اولویت قرار خواهد گرفت. در پاسخ به تشدید درگیری‌ها، ناامنی، آوارگی، و مکانیسم های مقابله‌ای منفی که منجر به آسیب و پیامدهای آن بر سلامت روانی افراد می شود، طبق اين برنامه 10 هزار معلم (35 درصد از آنها زن) در زمینه کمک‌های اولیه روانی آموزش داده مي‌شوند. همچنين به اجراي تعمیرات در 120 مدرسه دولتی اولویت داده خواهد شد تا به 333 هزار دانش‌آموز در اين مدارس امکان ادامه تحصیل داده شود.

در زمينه سرپناه:

بین سپتامبر و دسامبر 2021، کمک های فوری برای 87 هزار نفر در 12 استان اولویت بندی شده است که اين امر به 2.1 میلیون دلار نیاز دارد. همچنين با نزدیک شدن فصل زمستان، 25.2 میلیون دلار به طور خاص نیاز هست تا در اوایل فصل زمستان، اقداماتي همچون تهيه پوشاک زمستانی، بهسازی اضطراری سرپناه‌ها، تامين گرمایش و سوخت و تعمیر سرپناه‌ها برای دسترسی 671 هزار نفر در 21 استان انجام شود.

در زمينه امنيت غذايي و كشاورزي:

طبق اين طرح، کمک‌های غذایی فوری به 7.3 میلیون نفر از افرادي كه در وضعيت ناامني غذایی قرار دارند، از جمله افرادی که در مناطق تحت تاثیر خشکسالی قرار گرفته‌اند، در اولویت قرار دارند. این کمک‌هاي غذايي در طول دوره طولانی مدت و مصادف با دوره زمستان در کشور انجام می شود.

در زمينه سلامت:

طرح سلامت، ارائه خدمات ضروری برای حفظ سلامت 3 میلیون نفر را در طول چهار ماه آینده در اولویت قرار داده است. این خدمات شامل: سلامت باروری، مراقبت‌های بهداشتی کودکان، مراقبت از آسیب‌ها و فعالیت های واکنشي در برابر ويروس كوويد- 19 با تمرکز بر گروه‌های آسیب پذیر است.کمک های بهداشتی از طریق هر دو نوع خدمات بهداشتی استاتیک و سیار ارائه می‌شود و خدمات رساني در اين زمينه به 51 میلیون دلار هزينه نياز دارد.

در زمينه تغذيه:

در اين برنامه سعي بر اين است كه به حدود 1.2 میلیون کودک و زن مبتلا به سوء تغذیه حاد شدید و متوسط رسيدگي شود. این افراد شامل حدود 163 هزار آواره داخلي و 126 هزار و 500 نفر مازاد بر افراد تحت پوشش برنامه HRP است.

در زمينه مراقبت:

طرح مراقبت نزدیک به 500 هزار نفر را در اولویت قرار داده تا از کمک‌های مراقبت فردی یا کمک‌های نقدی برای حمایت از آسیب پذیرترین خانوارها بهره‌مند شوند. مبلغ 12.6 میلیون دلار برای انجام این فعالیت‌ها در 4 ماه آینده مورد نیاز است.

در زمينه تامين آب شرب و بهداشت:

اين طرح، تأمین آب آشامیدنی و تجهیزات اضطراری را برای 2.5 میلیون نفر در اولویت قرار داده‌ که 1.5 میلیون نفر از آنها خارج از برنامه HRP هستند. اکثریت افرادی که خارج از برنامه HRP  قرار دارند، افرادی هستند که از کم آبی ناشی از تأثیر هیدرولوژیکی خشکسالی رنج می‌برند یا آوارگان جدید هستند. اين طرح در نظر دارد آب را از طریق تعمیق و بازسازی چاه‌ها، تعمیر و راه اندازی پمپ‌های دستی، بازسازی سیستم‌های خورشیدی و راه اندازی تصفیه آب اضطراری تامين كند.

به طور كلي و بر اساس مفروضاتي که در بالا توضیح داده شد، این طرح تخمین می‌زند که 606 میلیون دلار برای برآورده کردن نيازهاي ضروري مردم افغانستان تا چهار ماه آينده مورد نیاز است. با روي كار آمدن طالبان، دولت قبلی افغانستان دیگر به دلیل عدم قطعیت بودجه اقدامي نكرده است. از سوي ديگر، کمک‌های بشردوستانه و سایر کمک‌های ارائه شده توسط آژانس‌های سازمان ملل متحد و سازمان‌های غیر دولتی به دلیل نگرانی‌های امنیتی، تخلیه کارکنان، تعطیلی و عدم قطعیت‌های قانونی به شدت محدود شده است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داده که "یک فاجعه انسانی" در افغانستان در حال رخ دادن است و از دولتهای کمک کننده خواسته "برای تأمین بودجه براي پاسخ به نيازهاي فوری" افغانستان عمل کنند. ایالات متحده و اتحادیه اروپا اعلام کرده‌اند که به ارائه کمک های بشردوستانه به افغانستان ادامه خواهند داد. دیده بان حقوق بشر نيز اعلام كرده تا برای جلوگیری از وخيم‌تر شدن وضعیت افغانستان، اهداکنندگان بایستي فوراً با حمایت از آژانس‌های بین المللی و گروه‌های غیردولتی که می‌توانند کمک‌های اضطراری برای تامين غذا، بهداشت و آموزش ارائه دهند، موافقت کنند و طرحی برای رسیدگی به کمک های مستقیم به مردم افغانستان اجرا كنند.

[1] United Nations Assistance Mission in Afghanistan

[2] The Inter Cluster Coordination Team

[3] Humanitarian Response Plan

[4] Inter-Agency Standing Committee