گسترش مدارس بين‌المللي (تحصيل بين‌المللي قبل از ورود به دانشگاه) از پديده‌هايي است كه رقابت بين‌المللي براي جذب استعدادهاي جهاني را دشوارتر كرده است. اگرچه غالب مهاجرت‌هاي تحصيلي در گذشته در مقاطع دانشگاهي اتفاق مي‌افتاد، اما در حال حاضر گسترش مدارس بين‌المللي در سراسر جهان، به‌عنوان يكي از روندهاي نوظهور در بخش آموزش بين‌المللي به‌خوبي قابل مشاهده است. مدارس بين‌المللي در ابتدا براي پاسخگويي به نياز بخش كوچكي از جمعيت مهاجران انگليسي زبان در كشورهاي غيرانگليسي زبان كه قصد داشتند فرزندان خود را با زبان انگليسي و آرمان‌هاي غربي پرورش دهند، شكل گرفت اما گسترش بازار اين مدارس، خانواده‌هاي بومي اغلب ثروتمندي را كه مايل بودند فرزاندان‌شان در وطن خود و در يك محيط بين‌المللي تحصيل كنند، مجاب كرد كه فرزندان‌شان را در چنين مدرسه‌هايي ثبت‌نام كنند. اکنون بازار مدارس بين‌المللي گسترش بيشتري پيدا كرده است. تحقيقات ISC نشان مي‌دهد كه تا سال ۲۰۰۰ ميلادي ۲۵۸۴ مدرس بين‌المللي در سراسر جهان وجود داشته است كه تقريبا ميزبان ۹۸۸ هزار دانش‌آموز و ۹۰ هزار كارمند آموزشي بوده است. اسپانیا، امارات متحده عربی، هنگ کنگ و تایلند از جمله كشورهايي بوده‌اند كه در آن زمان بر بازار تسلط داشته‌اند.