برای دهه‌ها، فعالان محیط‌زیست نگرانی‌های خود را در مورد کره زمین مطرح کرده‌اند و جامعه را در مورد تأثیرات جبران‌ناپذیر تغییرات اقلیمی و از بین رفتن سیستم‌های حیات‌بخش سیاره‌ زمین که همه ما به آن وابسته هستیم، آگاه کرده‌اند. این نگرانی‌ها منجر به ثبت اولین روز زمین در 22 آوریل 1970 شد. در حال حاضر با گذشت 52 سال از ثبت این روز در تقویم جهانی، شرایط محیط زیست کره زمین رو به وخامت گذاشته است و بسیاری از زیستگاه­های طبیعی تخریب شده­اند. با افزایش جمعیت ساکنان زمین انتشار گاز کربن دی اکسید ناشی از فعالیت­های صنعتی به سرعت افزایش یافته است. هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC,2021) گزارش می‌دهد که انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از فعالیت‌های انسانی عامل گرم شدن تقریباً ۱/۱ درجه سانتی‌گراد زمین بین سال‌های ۱۸۵۰ تا ۱۹۰۰ محسوب می‌شود و پیش بینی می‌کند که میانگین دمای کره زمین در ۲۰ سال آینده به 5/1 درجه سانتی‌گراد خواهد رسید. به گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) استفاده از سوخت­های فسیلی برای تولید برق، صنعت و حمل و نقل و آلاینده­های آن­ها همه منابع اصلی ذرات معلق و گاز کربن دی اکسید هستند. آلودگی هوا ناشی از مصرف سوخت­های فسیلی مقدار زیادی آلاینده به جو وارد می­کنند. بسیاری از آلاینده­ های هوا با تأثیر بر میزان نور خورشید ورودی که توسط جو منعکس یا جذب می­شود، به تغییرات اقلیمی کمک می­کنند. آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل در بیانه­ای اعلام می‌کند که انتشار گاز­های گلخانه­ای ناشی از سوزاندن سوخت­ های فسیلی و جنگل­زدایی، سیاره ما را خفه کرده و میلیاردها انسان را در معرض خطر فوری قرار می­دهد. ­در نتیجه افزایش میانگین دما، فرکانس و شدت رویدادهای شدید اقلیمی، مانند خشکسالی­ های شدید، سیل، امواج گرما و افزایش سطح آب دریاها و اقیانوس­ها پیش­بینی می­ شود به شدت افزایش یابد که این امر می­تواند اثرات منفی شدیدی بر محیط زیست، سیستم های اجتماعی-اقتصادی و زندگی انسان داشته باشد.

گزارش مجمع جهانی اقتصاد(WEF, 2020) همواره ریسک ­های محیط زیستی را مرتبط با تغییر اقلیم بیان می­کند. سناریوهای آینده گرمایش جهانی به پیامدهای محیط زیستی متفاوتی مانند از دست دادن تنوع زیستی، مشکلات اجتماعی مانند مهاجرت، امنیت غذایی، درگیری­های مسلحانه و نابرابری­ ها، مشکلات اقتصادی مانند کاهش بهره­ وری اشاره دارد. یکی از پیامدهای تغییر اقلیم جهانی را می‌توان در جابجایی‌های انسانی در قالب مهاجرت‌های اجباری دید. چنانچه همه ساله هزاران نفر از مردم بر روی کره زمین، در اثر پیامدهای ناشی از نوسانات محیط زیستی زمین و تغییرات اقلیمی، خانه و کاشانه خود را ترک می‌کنند تا در نقاط امن‌تر زمین سکنی گزینند. در این راستا، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) گزارش می­ دهد که به طور متوسط سالانه 21.5 میلیون نفر به دلیل شروع ناگهانی خطرات مربوط به آب و هوا بین سال­های 2008 تا 2016 و هزاران نفر دیگر به دلیل خطرات آهسته مرتبط با تأثیرات تغییرات آب و هوایی به اجبار آواره شده ­اند. با این حال، احتمالاً ده‌ها میلیون نفر در طول دو تا سه دهه آینده به دلیل تأثیرات تغییرات آب و هوایی، آواره خواهند شد. مناطق نیمه خشک جهان (مانند منطقه ساحل آفریقا) حداقل 80 درصد نتیجه تغییرات آب و هوایی است. در نتیجه مهاجرت انسان­ها برای یافتن سکونتگاه­های جدید و تامین امنیت غذایی، تمرکز بالای جمعیت در قسمت­هایی از زمین منجر به بهره­برداری بیش از حد از ظرفیت زمین می­ شود. در نتیجه، اثرات ترکیبی این تنش­ ها (تغییرات اقلیمی و فعالیت­های انسانی) منابع کشورها را تحت فشار قرار داده است و نشان می­دهد که اقدامات انسانی هنوز پتانسیل تعیین مسیر آینده آب و هوا را دارد.

چنانچه اشاره شد، مشکلات زیست محیطی چنان گسترده شده‌اند که دانشمندان و سازمان­‌های زیست محیطی متفق القول می­گویند رسیدگی به تغییرات اقلیمی، بیش از هر زمان دیگری ضروری بنظر می‌رسد. در این راستا سازمان ملل در دستور کار  2030 برای توسعه پایدار، کشورهای عضو را  موظف به حفاظت از سیاره زمین در برابر تخریب و انجام اقدامات فوری در زمینه تغییرات اقلیمی می­کند. در بند 13 این دستورکار تغییر اقلیم را به عنوان "یکی از بزرگترین چالش های زمان ما" مطرح می­کند و به اقدامات جهت مبارزه با تغییرات اقلیمی تاکید دارد. از آنجایی که گرمایش جهانی بر همه مناطق روی زمین تاثیر می­گذارد، تنها راه برای جلوگیری از فراتر رفتن از این آستانه، افزایش فوری تلاش­ها و دنبال کردن بلندپروازانه ترین مسیر است. همه ما به یک زمین سالم برای حمایت از شغل، معیشت، سلامت و بقا و شادی نیاز داریم. یک سیاره سالم یک گزینه نیست - یک ضرورت است. کاهش رخداد بحران­های زیست محیطی، افزایش تاب آوری و سازگاری زمین در برابر تغییرات اقلیمی مستلزم تغییر سیاست­‌های دولت­ها از طریق مقررات، مشوق‌ها و مشارکت‌های دولتی-خصوصی و افزایش آگاهی جوامع و فعال کردن جنبش­های زیست محیطی در سراسر جهان در طول سال است. با افزایش آگاهی از بحران‌های اقلیمی، بسیج جامعه مدنی نیز افزایش می­یابد که امروزه در سراسر جهان به اوج خود رسیده است. همانند انقلاب‌های صنعتی و اطلاعاتی، دولت‌ها باید شهروندان، کسب‌وکارها و مؤسسات خود را برای ساختن آینده‌ای انعطاف‌پذیر تشویق کنند.

شعار روز زمین در سال 2022، ­با تمرکز بر تغییرات اقلیمی، ­"در سیاره ما سرمایه گذاری کنید" است. برای روز زمین 2022، باید (جسورانه)، با نوآوری (به طور گسترده) و اجرای (عادلانه) برای نجات سیاره زمین عمل کنیم. روز زمین 2022 از همه می­خواهد که از سرمایه گذاری­ های ناپایدار صرف نظر کنند و از محصولات سازگار با محیط زیست حمایت کنند.