ایالات متحده آسیب رساندن به غیرنظامیان افغانستانی را به عنوان بخشی از استراتژی نظامی خود تصدیق میکند. در سال ۲۰۱۹، ایالات متحده در مجموع بیش از ۳۱۴ هزار دلار بابت همدردی و جبران هزینههای ناشی از مرگ و جراحات به غیرنظامیان افغانستان پرداخت کرده است. به طور کلی تعداد و مجموع پرداختهای “همدردی” ایالات متحده در قبال کشته شدن غیرنظامیان افغانستانی در سال ۲۰۱۹ نسبت به سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ افزایش یافته است. با در نظر گرفتن قدرت طالبان از سال ۲۰۰۱، دولت افغانستان در حالت دفاعی قرار دارد و به دنبال افزایش فشارهای نظامی بر طالبان در جریان مذاکرات است. در این زمینه، خواه نیروهای ایالات متحده در افغانستان باقی بمانند یا نه، حملات هوایی نیروی هوایی افغانستان احتمالاً عواقب ویرانگر بیشتری برای غیرنظامیان به همراه خواهد داشت و احتمالاً اعتماد غیرنظامیان به دولت افغانستان را کاهش میدهد، مگر اینکه نیروی هوایی افغانستان قوانینی را برای کاهش تلفات غیرنظامیان تصویب کند یا اینکه دولت افغانستان و طالبان با اعلام آتش بس دوجانبه صرف نظر از تاکتیکهای مذاکره، از میزان تلفات غیرنظامیان افغانستانی بکاهند. بنظر میرسد افزایش فشارها بر گروه طالبان برای تن دادن به مذاکرات صلح و تشدید حملات هوایی ارتش افغانستان، همچنان به گسترش آوارگیها و یا مهاجرت گروه زیادی از مردم افغانستان دامن زند. چرا که موج گسترده این حملات میتواند منجر به افزایش ترس و ناامنی در مناطق مختلف افغانستان شده و به تبع آن افراد زیادی به دنبال امنیت و حفظ جان خود، مرزهای کشور خود را به مقاصد امن ترک کنند.
گروه تحقیقاتی «هزینههای جنگ» در دانشگاه براون آمریکا در یکی از گزارشهای خود که در سپتامبر 2020 انتشار یافت، هزینههای جنگهای ایالات متحده علیه برخی کشورها را پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 برآورد کرد. بر اساس نتایج این گزارش، جنگهای ایالات متحده پس از یازده سپتامبر حداقل 37 میلیون نفر را به اجبار در کشورهای افغانستان، عراق، پاکستان، یمن، سومالی، فیلیپین، لیبی و سوریه آواره کرده است. این موسسه همچنین در گزارش جدید خود که در 7 دسامبر 2020 انتشار یافته است، به بررسی تعداد تلفات غیرنظامیان در نتیجه حملات هوایی در افغانستان پرداخته است. بر اساس این گزارش:
از سال 2017 تا 2019، ایالات متحده دستورالعملهای مربوط به حملات هوایی در افغانستان را تغییر داد. در نتیجه، تلفات غیرنظامیان به دلیل حملات هوایی از سال 2017 تا 2019 افزایش یافته است. به طوریکه در سال 2019، غیرنظامیان افغانستانی بیش از هر زمان دیگری از اوایل سال 2002 در حملات هوایی کشته شدند.
مذاکرات ایالات متحده با طالبان در دسامبر 2018 آغاز شد. در دوره قبل و در طی مذاکرات، جنگ افغانستان با تلاش هر یک از طرفین برای به دست آوردن قلمرو و اهرم فشار، تشدید شد. دادههای هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)[1] نشان میدهد که غیرنظامیان هزینه این فشارها را پرداخت کردهاند (با کشته شدن بیش از 3800 غیرنظامی در سال 2018). سرانجام طالبان و ایالات متحده در فوریه 2020 به صلح رسیدند که این در این توافق دولت افغانستان حضور نداشت. از آن زمان حملات هوایی ایالات متحده و سایر نیروهای بینالمللی کاهش یافته است، در حالیکه حملات نیروی هوایی افغانستان در این مدت افزایش یافته است.
دولت افغانستان مذاکرات مستقیم با طالبان را در 12 سپتامبر 2020، یعنی 19 سال پس از حملات 11 سپتامبر و آغاز جنگ ایالات متحده در افغانستان آغاز کرد. با این حال، تا زمانی که آتش بس برقرار نشود، هر دو طرف تلاش خود را برای دستیابی به یک مزیت تاکتیکی تا زمان انجام مذاکرات ادامه خواهند داد. در این دوره زمانی احتمال میرود تلفات جانی غیرنظامیان افزایش یابد.
به طور کلی تمامی گروهها در افغانستان شامل – دولت افغانستان، آمریكا و متحدانش، همراه با گروههای شبه نظامی ضد دولت – حملات خود را در دورههای مختلف مذاكرات افزایش دادهاند. این امر منجر به افزایش قابل پیشبینی و نگران کنندهای در خصوص مرگ غیرنظامیان افغانستانی شده است. عناصر ضد دولت، از جمله طالبان و داعش، به طور متوسط سالانه 1964 غیرنظامی را بین سالهای 2007 تا 2016 به قتل رساندهاند. بین سال های 2017 تا 2019، این نیروها هر ساله به طور متوسط 2 هزار و 71 نفر را کشتهاند که 5٪ افزایش را نشان میدهد.
نیروهای نظامی بینالمللی به رهبری ایالات متحده مسئول اکثر کشته شدگان حملات هوایی از سال 2015 تا 2019 هستند:
یک هزار و 357 کشته توسط نیروهای بینالمللی در مقایسه با 461 کشته شده توسط نیروی هوایی افغانستان. به علاوه تعداد غیرنظامیان کشته شده توسط حملات هوایی بینالمللی از سال 2016، تا سال 2019 حدود 330 درصد افزایش یافته است.
تعداد کشته شدگان غیرنظامیان افغانستانی در اثر حملات هوایی- 2006 تا نیمه اول سال 2020
ایالات متحده آسیب رساندن به غیرنظامیان افغانستانی را به عنوان بخشی از استراتژی نظامی خود تصدیق میکند. در سال 2019، ایالات متحده در مجموع بیش از 314 هزار دلار بابت همدردی و جبران هزینههای ناشی از مرگ و جراحات به غیرنظامیان افغانستان پرداخت کرده است. به طور کلی تعداد و مجموع پرداختهای “همدردی” ایالات متحده در قبال کشته شدن غیرنظامیان افغانستانی در سال 2019 نسبت به سال 2017 و 2018 افزایش یافته است.
با در نظر گرفتن قدرت طالبان از سال 2001، دولت افغانستان در حالت دفاعی قرار دارد و به دنبال افزایش فشارهای نظامی بر طالبان در جریان مذاکرات است. در این زمینه، خواه نیروهای ایالات متحده در افغانستان باقی بمانند یا نه، حملات هوایی نیروی هوایی افغانستان احتمالاً عواقب ویرانگر بیشتری برای غیرنظامیان به همراه خواهد داشت و احتمالاً اعتماد غیرنظامیان به دولت افغانستان را کاهش میدهد، مگر اینکه نیروی هوایی افغانستان قوانینی را برای کاهش تلفات غیرنظامیان تصویب کند یا اینکه دولت افغانستان و طالبان با اعلام آتش بس دوجانبه صرف نظر از تاکتیکهای مذاکره، از میزان تلفات غیرنظامیان افغانستانی بکاهند.
بنظر میرسد افزایش فشارها بر گروه طالبان برای تن دادن به مذاکرات صلح و تشدید حملات هوایی ارتش افغانستان، همچنان به گسترش آوارگیها و یا مهاجرت گروه زیادی از مردم افغانستان دامن زند. چرا که موج گسترده این حملات میتواند منجر به افزایش ترس و ناامنی در مناطق مختلف افغانستان شده و به تبع آن افراد زیادی به دنبال امنیت و حفظ جان خود، مرزهای کشور خود را به مقاصد امن ترک کنند.
[1] United Nations Assistance Mission in Afghanistan (UNAMA)