اقدامات پیشگیرانه از گسترش Covid-۱۹ مانع جمعآوری اطلاعات مربوط به آوارگیها در سراسر جهان شده است. این امر، درک چگونگی اثرات پاندومی کرونا بر آوارگان داخلی را محدود میسازد، اما واضح است که شیوع این ویروس آسیبپذیری آنها را در برابر بلایا افزایش داده است. با شیوع بیماری کرونا بسیاری از آوارگان داخلی در سومالی و یمن برای دستیابی به مراقبتهای بهداشتی در تقلا بودهاند. مقررات سختگیرانه و تعطیلیها همچنین مقاومت آوارگان در افغانستان و عراق را کاهش داده است، مناطقی که معیشت بسیاری از آنها به اقتصاد غیر رسمی وابسته است. همچنین این همهگیری، خطرات محافظتی از جمله خطر خشونت جنسیتی را تشدید کرده است. بسیاری از آوارگان داخلی، جوامع میزبان و افرادی که برای حمایت از آنها تلاش میکنند، نشان دادهاند که میتوانند خود را با شرایط غیر معمول و هنجارهای جدید وفق دهند، اما شکی نیست که مسیر پیش رو برای آنها چالش برانگیز خواهد بود. شناخت آسیب پذیریهای منحصر به فرد آوارگان و اثرات شیوع بیماری کرونا بر این افراد، امری حیاتی است و با اختصاص زمان بیشتر و جمعآوری دادههای بهتر در این زمینه، ضرورت آن روشنتر میگردد.
طبق گزارش مرکز نظارت و پایش آوارگیهای داخلی (IDMC) در سال 2020، حدود 14.6 میلیون آوارگی داخلی جدید در 127 کشور و منطقه در شش ماه نخست سال 2020 بوقوع پیوسته است. درگیری و خشونت حدود 4.8 میلیون و بلایای طبیعی 9.8 میلیون آوارگی جدید را به دنبال داشته است.
آوارگیهای ناشی از وقوع درگیری و خشونت در تعدادی از کشورها به شدت افزایش یافته است. آمارهای نیم سال اول 2020 در کامرون، موزامبیک، نیجر و سومالی در حال حاضر نشان میدهد که میزان آوارگیها بیش از آمار کل سال 2019 است. بورکینافاسو، جمهوری دموکراتیک کنگو و سوریه نیز تعداد قابل توجهی از آوارگان را ثبت کردهاند.
بلایای طبیعی بیشترین آوارگیهای جدید را در سراسر جهان ایجاد کرده است. طوفان آمفان(Cyclone Amphan) ، بزرگترین فاجعهای بود که در نیمه اول سال 2020 باعث تخلیه پیشگیرانه 3.3 میلیون نفر در هند و بنگلادش شد. تعدادی از کشورها در شرق آفریقا نیز تحت تأثیر سیلابهای گسترده و هجوم ملخها قرار گرفتند که این امر باعث عدم امنیت غذایی در این کشورها شد و نیز آتش سوزی شدید منجر به آوارگی بی سابقه در استرالیا گردید. بسیاری از آوارگانی که تحت تاثیر این بلایا، خانههای آنها آسیب دیده یا تخریب شده، با احتمال آوارگی طولانی مدت روبرو هستند.
اقدامات پیشگیرانه از گسترش Covid-19 مانع جمعآوری اطلاعات مربوط به آوارگیها در سراسر جهان شده است. این امر، درک چگونگی اثرات پاندومی کرونا بر آوارگان داخلی را محدود میسازد، اما واضح است که شیوع این ویروس آسیبپذیری آنها را در برابر بلایا افزایش داده است. با شیوع بیماری کرونا بسیاری از آوارگان داخلی در سومالی و یمن برای دستیابی به مراقبتهای بهداشتی در تقلا بودهاند. مقررات سختگیرانه و تعطیلیها همچنین مقاومت آوارگان در افغانستان و عراق را کاهش داده است، مناطقی که معیشت بسیاری از آنها به اقتصاد غیر رسمی وابسته است. همچنین این همهگیری، خطرات محافظتی از جمله خطر خشونت جنسیتی را تشدید کرده است.
بسیاری از آوارگان داخلی، جوامع میزبان و افرادی که برای حمایت از آنها تلاش میکنند، نشان دادهاند که میتوانند خود را با شرایط غیر معمول و هنجارهای جدید وفق دهند، اما شکی نیست که مسیر پیش رو برای آنها چالش برانگیز خواهد بود. شناخت آسیب پذیریهای منحصر به فرد آوارگان و اثرات شیوع بیماری کرونا بر این افراد، امری حیاتی است و با اختصاص زمان بیشتر و جمعآوری دادههای بهتر در این زمینه، ضرورت آن روشنتر میگردد.