بر اساس نتایج این گزارش، جنگهای ایالات متحده پس از یازده سپتامبر حداقل ۳۷ میلیون نفر را به اجبار در کشورهای افغانستان، عراق، پاکستان، یمن، سومالی، فیلیپین، لیبی و سوریه آواره کرده است. اگر چه ذکر آمار ۳۷ میلیون آواره یک تخمین محافظه کارانه است، بنظر میرسد آمار واقعی این آوارگیها به حدود ۴۸-۵۹ میلیون نفر نیز رسیده باشد. در حالی که ایالات متحده تنها عامل مهاجرت از این کشورها نبوده است، برخی معتقدند که این کشور از طریق ایجاد درگیری در برخی مناطق، نقشی تعیین کننده در ایجاد آوارگیها داشته است. بر اساس این گزارش، مردم به دلایل رایج در درگیریهای مسلحانه مانند بمباران هوایی و حملات هواپیماهای بدون سرنشین و درگیریهای مسلحانه که باعث تخریب شهرها و منازل میشود و همچنین به دلیل تهدید به مرگ از خانههای خود گریختهاند. این درگیریها، که در برخی از کشورها نزدیک به دو دهه به طول انجامیده است، باعث از بین رفتن بسیاری از مشاغل و صنایع شده و توانایی مردم در تأمین هزینههای خود را کاهش داده است. در بسیاری از موارد، جنگ دسترسی به منابع غذایی و آب، بیمارستان ها، مدارس و سایر زیرساخت های محلی را از بین برده و زندگی روزمره ساکنان را ناپایدار کرده است.
موسسه واتسون دانشگاه براون در آمریکا در گزارش جدید خود که در سپتامبر 2020 انتشار یافته است، هزینههای جنگهای ایالات متحده علیه برخی کشورها را پس از حادثه 11 سپتامبر 2001 برآورد کرده است. این گزارش دقیقا یک هفته قبل از بیستمین سال آغاز جنگهای آمریکا منتشر شد. این یافتهها در حالی منتشر شد که ایالات متحده و سایر کشورهای غربی به طور فزایندهای از استقبال از پناهندگان مخالفت کردهاند، و از سوی دیگر ترسهای ضد مهاجرتی آنها موجب تقویت سیاست مرزهای بسته شده است.
بر اساس نتایج این گزارش، جنگهای ایالات متحده پس از یازده سپتامبر حداقل 37 میلیون نفر را به اجبار در کشورهای افغانستان، عراق، پاکستان، یمن، سومالی، فیلیپین، لیبی و سوریه آواره کرده است. اگر چه ذکر آمار 37 میلیون آواره یک تخمین محافظه کارانه است، بنظر میرسد آمار واقعی این آوارگیها به حدود 48-59 میلیون نفر نیز رسیده باشد. در حالی که ایالات متحده تنها عامل مهاجرت از این کشورها نبوده است، برخی معتقدند که این کشور از طریق ایجاد درگیری در برخی مناطق، نقشی تعیین کننده در ایجاد آوارگیها داشته است.
بر اساس این گزارش، مردم به دلایل رایج در درگیریهای مسلحانه مانند بمباران هوایی و حملات هواپیماهای بدون سرنشین و درگیریهای مسلحانه که باعث تخریب شهرها و منازل میشود و همچنین به دلیل تهدید به مرگ از خانههای خود گریختهاند. این درگیریها، که در برخی از کشورها نزدیک به دو دهه به طول انجامیده است، باعث از بین رفتن بسیاری از مشاغل و صنایع شده و توانایی مردم در تأمین هزینههای خود را کاهش داده است. در بسیاری از موارد، جنگ دسترسی به منابع غذایی و آب، بیمارستان ها، مدارس و سایر زیرساخت های محلی را از بین برده و زندگی روزمره ساکنان را ناپایدار کرده است.
به طور کلی در نتیجه هشت جنگ با محوریت ایالات متحده آمریکا که پس از حادثه 11 سپتامبر بوقوع پیوسته است، بر اساس تخمینها 36 میلیون و 869 هزار و 26 نفر آواره شدهاند که این آوارگیها در قالب پناهجویی و یا آوارگی داخلی در درون کشورها نمود یافته است. بدین ترتیب تعداد افراد آواره شده در چند کشور درگیر جنگ با ایالات متحده بدین ترتیب است:
کشور | تعداد افراد آواره شده پس از حادثه 11 سپتامبر (میلیون نفر) | درصد از جمعیت کشور (قبل از جنگ) |
افغانستان | 3 | 26 |
پاکستان | 3.7 | 3 |
یمن | 4.4 | 24 |
سومالی | 4.2 | 46 |
فیلیپین | 1.7 | 2 |
عراق | 9.2 | 37 |
لیبی | 1.2 | 19 |
سوریه | 7.1 | 37 |
این گزارش همچنین تعداد افرادی که به کشور یا مناطق خود بازگشته اند را 25.3 میلیون نفر تخمین زده است. اگرچه آوارگان به سرزمین اصلی خود بازمیگردند اما آسیبهای روحی و روانی ناشی از آوارگی همچنان در میان برخی از آنها به جای میماند و این بازگشت به منزله بازگشت به خانههای اصلی و یا فراهم کردن یک زندگی امن برای آوارگان محسوب نمیشود.
در مجموع میتوان گفت جنگهای آمریکا علیه برخی کشورها، علاوه بر آوارگی حداقل 37 میلیون نفر، باعث کشته و زخمی شدن میلیونها نفر شده و محلات، اجتماعات و کل جوامع را از هم پاشیده و آنها را به لحاظ اقتصادی فقیرتر کرده است. بسیاری نیز در اثر بیماری، گرسنگی و سو تغذیه ناشی از جنگ و همچنین تخریب سیستمهای درمانی، شغلی، بهداشتی و سایر زیرساختها جان خود را از دست دادهاند. از سوی دیگر “مرگ و میرهای غیرمستقیم ناشی از جنگهای آمریکا” هنوز توسط محققان در حال محاسبه بوده و مجموع آن ممکن است از 3.1 میلیون نفر عبور کند.
برگرفته از گزارش:
Vine, D., Coffman, C., Khoury, K., Lovasz, M., Bush, H., Leduc, R., and Walkup, J., (2020), Creating Refugees: Displacement Caused by the United States’ Post-9/11 Wars, Published by Watson Institute, International and Public Affairs, Brown University.