سازمان بین المللی مهاجرت در یک گزارش جدید در مورد شمار آواره شدگان داخلی، مهاجرتهای خارجی و آسیب پذیری جوامع و نیازمندیهای افغانها ارقام تازه ارائه کرده است.
به گزارش روز جمعه ایرنا از سایت این سازمان بین المللی، بر اساس گزارش "ارزیابی تحرک و نیازمندیهای فوری جامعه محور" بخش پیگیری ارقام آواره شدگان در افغانستان (DTM) این سازمان، از سال ۲۰۱۲ تا ماه آوریل سال ۲۰۲۲ بیش از ۵ میلیون ۸۹۴ هزار نفر در سراسر افغانستان آواره شدند که از این میان بیش از یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر از ژانویه ۲۰۲۱ تا آوریل ۲۰۲۲ مجبور به ترک منازل و نقل مکان شدند. در گزارش سازمان جهانی مهاجرت گفته شده از سال ۲۰۱۲ به بعد بیش از ۱۰ میلیون از آوارگان قبلی دوباره به محل زندگیشان برگشتند که در این میان بیش از ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر از ژانویه ۲۰۲۱ تا آوریل ۲۰۲۲ بوده است.
برپایه ارقام ارائه شده در این مدت بیش از ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر دیگر به خارج از افغانستان مهاجرت کرده اند و بیش از ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر دوباره به افغانستان بازگشتند. این در حالی است که شماری از کشورها پس از تسلط دوبارهٔ طالبان بر افغانستان، زمانی که مهاجرتها به بیرون از این کشور اوج گرفت، به گونهٔ ای منظم به اخراج اجباری مهاجرین افغان اقدام کردند.
در مقایسه با سایر استان ها، ۱۰ استان افغانستان شاهد سرازیر شدن بیشتر آوارگان داخلی در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ بوده اند. کابل بیش از ۳۴۶ هزار، قندهار بیش از ۱۷۷ هزار، بلخ بیش از ۱۴۷ هزار، هلمند بیش از ۱۲۱ هزار، هرات بیش از ۱۱۸ هزار، کندز بیش از ۸۸ هزار، زابل بیش از ۶۲ هزار، ننگرهار بیش از ۵۶ هزار و تخار و بادغیس هر کدام شاهد بیش از ۴۹ هزار آواره بوده اند. به همین ترتیب ۱۰ استان که شاهد بیشترین بازگشت آوارگان بودند شامل کندز، قندهار، ننگرهار، بغلان، هلمند، جوزجان، بلخ، تخار، فاریاب و کاپیسا است که به ترتیب از بیش از ۵۵۹ هزار تا ۱۶۰ هزار آواره بازگشتند.
این خانوادهها برای گریز یا جلوگیری از تاثیرات درگیریهای مسلحانه، خشونتها، تخطیهای حقوق بشری، نگرانیهای محافظتی و آفات طبیعی یا غیر طبیعی محل اصلی اقامتشان را ترک کرده اند. بر اساس ارزیابی (DTM) که بر پایه بیش از ۸۶ هزار مصاحبه صورت گرفته، بیش از دو سوم خانوادههای آواره توان خریداری و در حدود یک چهارم آنان توان دسترسی به مواد غذایی مورد نیاز را ندارند. در این گزارش همچنین آمده است که بیش از نصف خانوادهها در افغانستان هیچ منبع درآمد ندارند. به علاوه براساس ارقام ارائه شده، ۶۹ در صد خانوادهها توان خریداری مواد ابتدایی غذایی مورد نیاز را ندارند، ۱۶ در صد خانوادهها روزانه یک وعده و یا کمتر از آن غذا مصرف میکنند، ۵۵ در صد خانوادهها منبع درآمد ندارند و بیش از ۲.۸ میلیون خانواده در سراسر افغانستان زیر بار قرض هستند.
این بخش سازمان جهانی مهاجرت این دادهها را تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ براساس ارزیابیها در ۳۴ ولایت، ۴۱۰ ولسوالی و بیش از ۱۴ هزار منزل رهاشده و برپایه انجام دادن بیش از ۸۶ هزار مصاحبه تهیه کرده است.