این روزها نهادهای بین المللی از خشکسالی بی سابقه در بخش هایی از این کره خاکی خبر می‌دهند و امسال کنوانسیون مقابله با بیابان‌ز‌ایی ملل متحد نیز مشارکت همگانی برای عبور از خشکسالی و آثار ناشی از آن را سر لوحه کار خود قرار داده است. البته آثار خشکسالی ممکن است در هر کشوری محدود یا نامحدود باشد و این بستگی به آمادگی و مدیریت سرزمین و منابع آبی کشورها دارد. در ایران اوضاع حاد است و خبرهای خوبی به گوش نمی رسد، زیرا از یک سو در منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده ایم و از طرفی به گفته بسیاری از کارشناسان، مدیریت منابع آبی در چند دهه اخیر علمی و مناسب نبوده است. نتایج تحقیقات هم نشان می دهد بر اثر کاهش باران، میزان تبخیر و برداشت های بی رویه از آب های زیرزمینی، منابع آبی تجدید شونده از حدود 130 میلیارد متر مکعب به 100 میلیارد متر مکعب از دهه 70 تا دهه 90 کاهش یافته است و از این رو با کسری آب برای شرب، کشاورزی و سایر فعالیت های اقتصادی مواجه هستیم. به گزارش خبرنگار ایلنا، اما این که ادامه روند خشکسالی چه اثراتی در پی خواهد داشت و ایران برای مقابله هوشمند با این پدیده تا چه حد آماده است، « مهران زند» مجری طرح کلان مدیریت جامع خشکسالی در بخش کشاورزی و مدیرگروه خشکسالی و تغییرات اقلیم در پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری با بیش از 20 سال سابقه تحقیق در زمینه خشکسالی در این باره می گوید: رخداد های خشکسالی به لحاظ شدت، مدت و فراوانی در حال افزایش است و ایران با بحران های متعددی مانند تخریب بیش از پیش اراضی شهری و کشاورزی، افزایش خسارات، گرد و غبار، معضل کم آبی، فرونشست زمین و مهاجرت در آینده نزدیک مواجه خواهد شد. زند با نقد این که در ایران، مدیران بر رویکرد مدیریت بحران در رویارویی با خشکسالی پایبند هستند، بر بکار بستن مدیریت ریسک تاکید می کند و معتقد است اما هنوز از ایجاد یک مرکز پایش خشکسالی کشاورزی که زمینه ساز اجرای مدیریت ریسک خشکسالی و کشاورزی باشد ، خبری نیست. با این حال به رغم وجود تنگناها و مشکلات موجود، قابلیت ها و استعدادهای شگرفی درکشور وجود دارد که با بهره برداری از آن و استفاده از روش های صحیح مدیریت ریسک می توان با بسیاری از چالش های خشکسالی مقابله کرد.