نارسايي‌هاي قانوني و كم‌توجهي دانشگاه‌هاي مرتبط موجب شده است كه بخشي از دانشجويان بين‌الملل در دانشگاه لبنان دچار بلاتكليفي قانوني شوند. 

دانشگاه اصفهان در سال ۹۷ و ۹۸ دانشجویانی در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات عرب و مهندسی کامپیوتر پذیرش کرد؛ با این شرط که از ترم دوم به لبنان و کره جنوبی اعزام می‌شوند؛ اولین گروه از این دانشجویان در نیمسال دوم سال ۹۷-۹۸ به لبنان رفتند، اما دانشگاه لبنان خود را موظف به پذیرش این دانشجویان با شرایط تفاهم نامه ندانست. دانشجویان سرگردان مجبور شدند مدتی را در لبنان با هزینه شخصی زندگی کنند و در آخر هم شرایط تحصیل در دانشگاه لبنان را به دست نیاورده و به کشور بازگشتند.

با این حال دانشگاه اصفهان در آن زمان حاضر نشد بند مربوط به دوره مشترک با دانشگاه لبنان را از دفترچه کنكور سال بعد بردارد و به این ترتیب گروه دوم این دسته از دانشجویان در سال ۹۸، تحصیل خود را در دانشگاه اصفهان آغاز کردند.

در گزارشی موضوع این دانشجویان را که به دانشجویان «مشترک لبنان» معروف شده اند، توضیح داده شد، اما خلاصه داستان این دانشجویان مربوط به یک تفاهم نامه ناقص بین دانشگاه اصفهان و دانشگاه لبنان بوده است. براساس این تفاهم نامه دانشگاه اصفهان یک کد رشته جدید در گروه آموزشی زبان و ادبیات عربی در مقطع کارشناسی ارشد ایجاد می‌کند با شرط اینکه دانشجویان از نیمسال دوم دوره تحصیلی خود به لبنان اعزام شده و در این کشور ادامه تحصیل نمی‌دهند. چنین تفاهم نامه‌ای هم با کره جنوبی امضا می‌شود و دانشگاه اصفهان با شرط ادامه تحصیل در این کشور، دانشجوی ارشد مهندسی کامپیوتر پذیرش می‌کند. 

پذیرش این دانشجویان فراتر از ظرفیت دانشگاه است و رتبه دانشجویان پذیرش شده، از رتبه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان بیشتر بوده و در نتیجه این دانشجویان نه دانشجوی روزانه محسوب می‌شدند و نه دانشجوی شبانه!