?دونالد ترامپ در یکی از سخنرانی‌هایش ضمن انتقاد از این قانون ادعا کرده بود که ایالات متحده «تنها کشور» جهان است که در آن مردم می‌توانند وارد آن شده و فرزندی به دنیا بیاورند و این فرزند بطور خودکار شهروندی آنجا را به دست آورد.

?این ادعا درست نیست زیرا در حال حاضر علاوه بر ایالات متحده در بیش از ۳۰ کشور جهان نیز این قانون به‌رسمیت شناخته شده است. این کشورها عبارتند از: آنتیگوا و باربودا، آرژانتین، باربادوس، بلیز، بولیوی، برزیل، کانادا، شیلی، کاستاریکا، کوبا، دومینیکا، اکوادور، السالوادور، فیجی، گرنادا، گواتمالا، گویان، هندوراس، جامائیکا، لسوتو، مکزیک، نیکاراگوئه، پاکستان، پاناما، پاراگوئه، پرو، سنت کیتس و نوویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادینها، تانزانیا، ترینیداد و توباگو، تووالو، اروگوئه، ونزوئلا.

?علاوه بر این کشورها، در شماری دیگر نیز «حق اعطای شهروندی به دلیل تولد» تحت شرایط ویژه مثلا به دلیل یتیم بودن کودک یا تولد از والدینی بدون تابعیت، برای کودکان به‌رسمیت شناخته می‌شود. از جملۀ این کشورها می‌توان به گینه بیسائو، لوکزامبورگ، آذربایجان و چاد اشاره کرد.

?با این وجود در اکثر کشورهای جهان، اعطای شهروندی معمولا در صورتی ممکن است که دست‌کم یکی از والدین کودک، پیش‌تر شهروندی آن کشور را داشته باشد.

?در جوامع پدرسالار مانند بحرین و ایران نیز معمولا اعطای تابعیت در صورتی ممکن است که «پدر کودک» پیش‌تر شهروندی آن کشور را داشته باشد؛ امری که باعث شده فرزندانی با مادر ایرانی و پدر خارجی تا کنون نتوانند شهروندی ایران را به دست آورند.

?ماده واحده لایحه اعطای تابعیت به فرزندان مادران ایرانی و پدران خارجی بهار امسال در مجلس شورای اسلامی تصویب شد اما شورای نگهبان با استناد به نادیده گرفتن شدن دغدغه های امنیتی در مصوبه مجلس به آن ایراد گرفت.

?برخی از کشورها مانند مالت و هند در سال‌های اخیر قانون تابعیت بر اساس «اصل خاک» را به تابعیت بر اساس «اصل خون» تغییر داده‌اند. بر اساس «اصل خون»، کودکان شهروندیِ والدین خود را به ارث می‌برند.

?فرانسه نیز از سال ۱۹۹۳ میلادی قانون خود را تغییر داده است. تا آن زمان کودکان متولد شده در این کشور از والدین غیرفرانسوی، تابعیت فرانسه را بطور خودکار از همان زمان تولد دریافت می‌کردند؛ اما اکنون باید تا سن ۱۸ سالگی منتظر بمانند و پس از رسیدن به این سن، متقاضی دریافت شهروندی فرانسه شوند.