کمی پس از آن که قطر، حق میزبانی مسابقات قهرمانی فوتبال جام جهانی ۲۰۲۲ را دریافت کرد، سورندرا تامانگ تصمیم گرفت برای کار به این کشور سفرکند. او مانند بسیاری از کارگران فصلی و مهاجر از دوستانش شنیده بود که قطر بسیاری از کارگران نپالی را برای کار در دوحه به منظور ساخت استادیوم ها و پروژه های زیربنایی مرتبط استخدام می‌کند. بنابراین در سال ۲۰۱۵ برای پوشش هزینه آژانس‌های استخدامی وام گرفت و برای کار ساخت‌وساز درخواست داد. او تصور می‌کرد که تا جام جهانی کار خواهد کرد و نه تنها درآمد خود را به خانه بازمی‌گرداند بلکه می‌تواند برای خرید بلیت بازی نهایی نیز مبلغی را کنار بگذارد. او تصور می‌کرد که فقط در این صورت بود که پیروز میدان کارگری در قطر بود؛ یک پیروز درحالی‌که تی‌شرتی با عکس لیونل مسی آرژانتینی، بازیکن مورد علاقه‌اش را به تن داشت. او را در اکتبر ۲۰۲۱، با یک بیماری مرموز و فلج کننده به خانه فرستادند که کارفرمایانش علت آن را ورم معده یا سوء هاضمه مزمن تعریف کردند و همچنین ادعا کردند که این موضوع هیچ ارتباطی با شرایط سخت محل کارش ندارد. به گفته پزشکش، زمانی که او با درد ناتوان کننده به بیمارستان کاتماندو رسید، هر دو کلیه‌اش از کار افتاده بودند، که طبق تحقیقات پزشکی، ساعت‌ها کار در گرمای سخت و طاقت‌فرسا باعث آن شده بود. تامانگ از روی تخت بیمارستانش در کلینیک دیالیز مرکز ملی کلیه نپال می گوید: «من هیچوقت تصور نمی‌کردم که نتیجه اینگونه شود». او که اکنون ۳۱ سال دارد و هیچ اهداکننده‌ای در انتظارش نیست، احتمالاً تا پایان عمرش تحت دیالیز خواهد بود و مجبور است جام جهانی را از اینترنت دنبال کند.